Geplaatst door De extreemrechtse conservatieve Italiaanse regering onder leiding van premier Georgia Meloni wil kweekvlees en zuivel van dierlijke cellen verbieden. Maar op grond waarvan eigenlijk?
Persbureau Reuters heeft het Italiaanse regeringsvoorstel ingezien waar wordt aangedrongen op een verbod op voedsel dat totstand is gekomen via de cultivering van dierlijke cellen, zoals kweekvlees, kweekvis en zuivel.
Volgens de huidige Minister van Landbouw Francesco Lollobrigida, net als premier Georgia Meloni lid van de nationaal-conservatieve partij Fratelli d’Italia, waarborgen deze producten onvoldoende “kwaliteit, welzijn en bescherming van onze cultuur en traditie”.
De xenofobie klinkt behoorlijk door in deze uitlating. Dat is in zichzelf niet verboden, en ook niets nieuws bij partijen uit dit politieke spectrum. Je kunt er wat vinden, dat wel. Maar het is te verdedigen. Althans, als het gaat om ‘de bescherming van cultuur en traditie’…
Het wordt al lastiger te beweren dat het welzijn gediend is bij een dergelijk verbod. Maar oké, een goed pleitbezorger kan nog ver komen bij de uitleg van dit schoolvoorbeeld van een subjectief begrip.
Het gaat faliekant mis bij de expliciete vermelding van ‘onvoldoende kwaliteit’. De Italiaanse Minister van Landbouw praat niet alleen voor zijn beurt, hij verkondigt hiermee zelfs een onwaarheid. De kwaliteit van gecultiveerd voedsel is immers objectief meetbaar.
Voor markttoetreding binnen de Europese Unie is toestemming nodig van de Europese Commissie. ‘Novel foods’ zoals kweekvlees worden aan een grondig veiligheidsonderzoek onderworpen door de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA).
Het klopt dat de EFSA nog geen goedkeuring heeft verleend. Maar er is ook geen negatief oordeel geveld door de Europese instantie.
Voedsel dat door de EFSA, of een vergelijkbare autoriteit zoals de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) wordt goedgekeurd, voldoet ontegenzeggelijk aan de hoogste veiligheidseisen. Veelzeggend is het recente positieve oordeel van de FDA omtrent de veiligheid van kweekvleesproducten van verschillende producenten.
Het overduidelijk populistische voorstel waar ongetwijfeld ook de machtige Italiaanse Coldiretti lobbyvereniging voor de landbouw achter zit, is niet alleen ongefundeerd, het berust dus zelfs op een stukje desinformatie.
Alle Europeanen, dus ook de Italianen, kunnen ervan op aan dat kweekvlees veilig is als deze eenmaal is goedgekeurd door de EFSA.
De Italiaanse regering kan het verbieden van kweekvlees op grond van onvoldoende kwaliteit dus helemaal niet verdedigen.
Het buiten de deur houden van kweekvlees zal de kwakkelende Italiaanse economie en hoge staatsschuld overigens ook niet bepaald ten goede komen. Nu is welvaart niet hetzelfde als welzijn, maar de Italianen zullen er niet gelukkiger van worden als het economisch nog slechter gaat met het land èn als ze beperkt worden in de vrijheid van keuze. Er zijn ongetwijfeld Italianen die wèl kiezen voor duurzaam en diervriendelijk vlees.
Daarbij is in Europa de heersende opvatting dat een transitie naar een duurzamer en veerkrachtiger voedselsysteem nodig is voor het welzijn van de hele planeet. Een transitie waarin cellulaire agricultuur een rol kan spelen.
De reactionaire houding van de radicaal-rechtse partij omtrent het verbod bewerkstelligt vooral dat het plannen voor een betere wereld dwarsboomt. Een gedrag waarvan Europa onnodig economische hinder kan ondervinden. Het probeert een ontwikkeling tegen te gaan die wenselijk, en bovendien onvermijdelijk is.
In plaats van de kont tegen de krib te gooien, is het zinvoller om te bekijken hoe cellulaire agricultuur op een goede manier geïntegreerd kan worden met de conventionele landbouw.
Cellular Agriculture Europe, de organisatie die de Europese belangen van de cellulaire agricultuursector behartigt en zich inzet voor de transitie naar een duurzamer en veerkrachtiger voedselsysteem is duidelijk in zijn reactie op het Italiaanse voorstel:
“This proposed ban contains misinformation and may only stymie efforts to make our agri-food systems more sustainable and deny Italian consumers complementary protein choices. Not only is that bad public policy, it is likely unconstitutional. The better path forward is to work with our companies and to support research on how these innovations can integrate with conventional agriculture to better achieve national climate and food security goals.”
Naast kweekvlees, is het verbod erop overigens ook interessant voer voor juristen. Want, in hoeverre is zo’n verbod op cellulaire agricultuur überhaupt grondwettelijk?
Het is juridisch een boeiende vraag. Maar het is voor de wereld te hopen dat rechtsgeleerden eerder de tanden zetten in een mals stukje kweekvlees, dan zij deze stukbijten op een procedure over een verbod er op.